Het nieuwe normaal op de arbeidsmarkt
Het nieuwe normaal. Hoe ziet dat eruit voor de arbeidsmarkt na de corona-crisis? En wat betekent dat voor recruiters? Peter Boerman deelde wat richtingen, trends en signalen op die nu al zichtbaar zijn. We vatten het kort voor je samen.
1. Meer thuiswerken
Het meest zichtbare en tot nu toe het meest merkbare gevolg van de coronamaatregelen. Van virtuele sollicitatiegesprekken, tot ‘onboarding’ op afstand, overleggen via allerlei online apps tot jezelf trainen vanuit je luie stoel in je eigen achtertuin. Voor veel beroepen blijkt thuiswerken prima te doen! Er zijn zelfs bedrijven die er hun toekomst in zien en nu al plannen aan het smeden zijn om het aan te houden en hun personeel al hebben laten weten dat ze voortaan áltijd thuis mogen werken.
Wat dit voor ons vak betekent? In ieder geval dat de automatisering hoogstwaarschijnlijk zal versnellen. Alles wat digitaal kan, zal digitaal worden. Motivaties worden bijvoorbeeld steeds vaker gemeten en in mindere mate bevraagd. Het welbekende sollicitatiegesprek zal vanuit efficiëntie ook vaker virtueel plaatsvinden dan op een kantoor. Als veel mensen thuis werken, wordt de cultural fit als selectiecriterium ook afnemen. Want, als je elkaar in het werkveld minder vaak tegen het lijft loopt, hoe belangrijk is die dan nog?
2. De 4-daagse werkweek
Natuurlijk geen nieuw idee! Al voor de crisis hebben verschillende grote bedrijven hiermee geëxperimenteerd en wat bleek? Het kan prima uitpakken voor de business! Mensen ervaren minder stress, er zijn minder burn-outs en er is meer commitment. Ook in Nederland nemen ze de trend langzaam over.
Met de coronacrisis is het debat in een verdere stroomversnelling geraakt. Er zijn zelfs al politici die er wetsvoorstellen voor indienen, zoals bijvoorbeeld in Finland. Volgens experts zou nu ook wel eens de beste tijd ooit kunnen zijn om dit in te voeren. Bovendien past 4 dagen werken ook beter bij de ‘anderhalvemetereconomie’ wordt gesteld.
3. Platformeconomie
In de eerste paar weken van de crisis deden veel nieuwe online platforms hun intreden, met als doel het ontstane overschot aan de ene kant van de arbeidsmarkt te koppelen aan het tekort van de andere. Dit blijkt een snelle en actieve manier om vraag en aanbod bij elkaar te brengen.
Niet voor niets dus dat veel platforms een grote toekomst voorstellen, ook na de coronacrisis. Hoewel andere platforms, zoals Uber, momenteel hard geraakt worden en medewerkers tot de hardst getroffenen van de wereld behoren, zijn ze voor veel werklozen voorlopig de enige kans om toch een inkomen te verdienen. Zeker in Amerika. Bij bijvoorbeeld instacart, zijn in een paar weken tijd 550.000 mensen gezocht en gevonden om boodschappen te doen voor anderen.
Die groei baart op zich al veel mensen zorgen, het levert ook nieuwe keerzijden op. Zo zijn er zogenaamde ‘grabber bots’ gesignaleerd die via algoritmes klussen wegkapen, waarna ze enkel nog tegen betaling te zien zijn voor de platformwerkers. Deze race-to-the-bottom als het nieuwe normaal is al met al misschien een grauw toekomstbeeld, maar het is waarschijnlijk wel iets waar ook wij mee te maken gaan krijgen.
4. Taakgericht werken neemt toe
Taakgerichter werken en het beschikbare werk meer verdelen in verschillende werkzaamheden is ook een trend die zijn intrede heeft gedaan en voortzet. Zo kunnen meer mensen aan de arbeidsmarkt participeren. Wat ook nieuwe kandidaten kansen op werk kan bieden, voor wie dat eerst minder vanzelfsprekend leek.
Dit betekent voor recruiters ook dat ze minder hard op zoek hoeven naar de speld in de hooiberg; die ene alleskunner, de perfecte kandidaat voor een functie. In plaats daarvan wordt de intake belangrijker: “Voor welke taken zoeken we iemand? Zijn daar 1 of meer mensen voor nodig? Wat is de verhouding tussen vast en flexibel”
5. Ervaring wordt minder relevant
Wat enorm duidelijk wordt gedurende deze crisis is de enorme verschuiving op de arbeidsmarkt. Naar sommige beroepen was ineens geen tot weinig vraag meer, terwijl anderen overliepen van het werk. Maar, die 2 bleken niet zomaar op elkaar te leggen. Iets waar de arbeidsmarkt in ons land overigens al langer mee te maken heeft.
Het zou helpen als de arbeidsmarkt transparanter was. Maar ook voor recruiters ligt daar een taak. Ze zouden bijvoorbeeld minder sectorgericht kunnen gaan werken. Ook omscholing en zijinstroom komt hoger op de agenda te staan door de crisis. ‘Het nieuwe normaal’ betekent nog meer dan ooit dat de baan voor het leven niet meer bestaat, zei arbeidseconoom Joop Schippers recent nog. ‘Veel mensen moeten zich omscholen, is de verwachting. Werkenden moeten een leven lang leren om klaar te zijn voor het nieuwe normaal.’ En aan recruiters dus om daarbij te helpen…
Bron: Werf&
